Twee scholen , in Vorst en Ganshoren, die zijn uitgerust met fotovoltaïsche zonnepanelen zullen hun overtollige zonne-energie tegen een gunstig tarief aan de buren verkopen. Het Brussels Gewest wil een model uitwerken in de strijd tegen brandstofarmoede.
Zij bereidt momenteel twee proefprojecten voor op twee scholen van collectief zelfverbruik in het Brussels Gewest,: Saint-Augustin in Vorst en Nos bambins in Ganshoren (foto hierboven).
Het eerste project wordt ontwikkeld door Sun for School, het tweede door APERe, in samenwerking met Sibelga.
Deze twee scholen, die al zijn uitgerust met fotovoltaïsche zonnepanelen, zullen op termijn hun overtollige elektriciteit kunnen verkopen aan huishoudens in de buurt (aangesloten op hetzelfde laagspanningsnet) en deelnemen aan de twee lokale hernieuwbare energiegemeenschappen.
Over het algemeen zijn scholen bijzonder interessante gebouwen voor de ontwikkeling van collectief zelfverbruik. Inderdaad, wanneer de school gesloten is en dus geen zonnestroom kan verbruiken, kan de fotovoltaïsche zonneproductie gedeeld worden met de buren: op woensdagmiddag, in het weekend, tijdens de schoolvakanties (vooral in juli-augustus, wanneer de zonneproductie hoog is), …
Deze periodes zijn goed voor 64% van de fotovoltaïsche zonneproductie in Vorst en 83% in Ganshoren. De productie kan dus, in plaats van blindelings in het net te worden geïnjecteerd, tegen een voordelig tarief worden verkocht aan de deelnemende buren, waardoor het lokale verbruik van zonnestroom wordt gestimuleerd.
Sibelga, in de rol van facilitator
Sibelga, die hier als distributieverantwoordelijke optreedt, organiseerde in samenwerking met de projectontwikkelaars informatiesessies voor schoolburen, waarbij 25 verbruikers hun interesse kenbaar maakten.
De deelnemende huishoudens, die uitgerust zijn met slimme meters, zullen profiteren van het overschot aan zonnestroom volgens nog vast te stellen verdeelsleutels.
“We beschikken over indexinformatie voor elk kwartier om te berekenen hoeveel van het overschot elk huishouden verbruikt. Zo kunnen we de verdeelsleutel onder de verschillende leden van de gemeenschap implementeren”, legt Daphne Benzennou, Energy Transition Expert bij Sibelga, uit.
Elk huishouden krijgt dus twee rekeningen: die van zijn “traditionele” energieleverancier en die van de hernieuwbare gemeenschap.
Stimuleren van sociale solidariteit
Het principe van collectief zelfverbruik maakt hernieuwbare energieën toegankelijk voor iedereen.
De Brusselse minister van Energie, Alain Maron, benadrukt dus dat “de energiegemeenschappen een schakel vormen in de door de regering gewenste ecologische en solidaire transitie. Deze innovatieve en creatieve projecten maken het mogelijk om optimaal gebruik te maken van hernieuwbare energie en de brandstofarmoede te verminderen. Een Brussels huishouden dat zijn dak in de schaduw heeft of niet over de middelen beschikt om zich uit te rusten, zal dus nog steeds kunnen profiteren van zonne-energie, die ecologisch en financieel voordeliger is. »
Alexandre Pirson, hoofd van Sun for Schools, benadrukt van zijn kant dat “de symboliek van het principe van collectief zelfverbruik heel mooi is. Het eerste project in Brussel is met een school. Naast het bundelen van het overschot aan hernieuwbare energie zal dit project bijdragen aan het verbeteren van de sociale banden en de gezelligheid in de hele buurt. Na de bewustwording van de leerlingen en het bijeenbrengen van de schoolgemeenschap rond hernieuwbare energie via het Sun for Schools project, gaan we nog een stap verder met collectief zelfverbruik door de school te verbinden met de gemeenschap eromheen! ».
APERe van zijn kant is van mening dat “het project met de school Nos Bambins een kans is om de solidariteit te tonen die mogelijk is tussen mensen die de mogelijkheid hebben om zonnepanelen te installeren, omdat ze eigenaar zijn en over voldoende financiële middelen beschikken en anderen.
De ene profiteert van de complementariteit van de andere. Meer dan symbolisch is dat de inzet een maatschappelijk aspect heeft: hernieuwbare energie staat fysiek dicht bij de burgers, het wordt vanzelfsprekend om hen centraal te plaatsen. ».
In dit model zouden bijvoorbeeld sociale woningen kunnen worden geïntegreerd, zodat de bewoners kunnen profiteren van een lagere elektriciteitsrekening.
Opstart begin 2020
Concreet wachten de twee proefprojecten nu op de toestemming van Brugel – de regulator van de Brusselse energiemarkt – vooraleer ze a priori begin 2020 van start kunnen gaan.
Zij hebben een looptijd van 2 jaar die met nog eens 2 jaar kan worden verlengd.
Deze innovatieve experimenten zullen het mogelijk maken om het zelfverbruik op het terrein te testen en de bevoegde instanties te inspireren om een toekomstig juridisch kader – juridisch, contractueel, technisch, enz. uit te werken dat toepasbaar en bevorderlijk is voor een verscheidenheid aan gevallen..
In haar strategisch plan voorziet Sibelga dat de 118 Brusselse wijken tegen 2050 bijna zelfvoorzienend zullen worden in de productie en het verbruik van hernieuwbare energie.
Ook in Wallonië, waar al een wettelijk kader is aangenomen, zijn er momenteel proefprojecten.